معنی کمین آوردن در لغت نامه دهخدا

کمین کردن. (فرهنگ فارسی معین) :، کنون گاه رزم است کین آورید، به ترکان سرکش کمین آورید.، فردوسی.، کمین بر گذرگاه زنگ آورند، تنی چند زنگی بچنگ آورند.، نظامی، ورجوع به کمین کردن شود

معنی کمین آوردن - جستجوی لغت در جدول جو

کمین آوردن(رَ تَ)

لغت نامه دهخدا

کمین آوردن

فرهنگ لغت هوشیار

کمین کردن

در جایی پنهان شدن به قصد از پا در آوردن دشمن یا شکار، کمین آوردن، کمین ساختن، کمین گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

چین آوردن

به وجود آمدن تا و شکن در چیزی، چین افتادن

فرهنگ فارسی عمید

کمین آوریدن

(وَ کَ دَ)

کمین آوردن. کمین کردن. و رجوع به کمین آوردن و کمین کردن شود

لغت نامه دهخدا

کین آوردن

(کَ دَ)

خصومت و ستیزگی و جنگ و جدال. (ناظم الاطباء). جنگیدن. نبرد کردن. رزم آزمودن:
دل کینه ورشان به دین آورم
سزاوارتر زآنکه کین آورم.
فردوسی.
اگر پیل با پشّه کین آورد
همی رخنه در داد و دین آورد.
(از العراضه).
، انتقام کشیدن. (فرهنگ فارسی معین) :
چو کین آوری کین ستانی کنم
شوی مهربان مهربانی کنم.
نظامی.
رجوع به مدخل بعد شود

خصومت و ستیزگی و جنگ و جدال. (ناظم الاطباء). جنگیدن. نبرد کردن. رزم آزمودن:
دل کینه ورْشان به دین آورم
سزاوارتر زآنکه کین آورم.
فردوسی.
اگر پیل با پشّه کین آورد
همی رخنه در داد و دین آورد.
(از العراضه).
، انتقام کشیدن. (فرهنگ فارسی معین) :
چو کین آوری کین ستانی کنم
شوی مهربان مهربانی کنم.
نظامی.
رجوع به مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

یمین خوردن

(مَ بَ تَ)

قسم خوردن. سوگند خوردن. سوگند یاد کردن. (یادداشت مؤلف) :
گیتی همه به ملکت او را کند شرف
دولت همه به جان و سر او را خورد یمین.
فرخی.
نیستی آگاه به حق خدای
بیهده دانی که نخوردم یمین.
ناصرخسرو.
- یمین مغلظه خوردن، سوگند غلاظ و شداد خوردن: سه ماه است که در حدود شپورغان با غازان یمین مغلظه به حلال و حرام خورده ام که من بعد تا جان در تن بود با اوبه هیچ وجه خلاف نکنم. (تاریخ غازانی ص 73). و رجوع به مغلظ و مغلظه شود

لغت نامه دهخدا

کینه آوردن

(دَ گِ نِ شَ تَ)

کین آوردن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کین آوردن شود

معنی کمین آوردن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما